Sarışın roman Tarık Mengüç'ün söylediği şekilde "Arembi" tür musikiyle aram pek iyi olmadığından milletin "wow-süper" nidalarıyla eşlik ettiği ne parçaları pek bilirim ne de Puff Dady (herif 30 defa ad değiştirdi ben en son bıraktığımda da adı buydu) ve şurekası dışında (Rihanna ve özellikle Alisha Keys'e kalkan eller kırılsın diyerek onları haddim olmayarak apayrı bir untouchable sınıfına sokuyorum) pek sanatçı bilmem. Elbette "im'ma let you finish" diyerek ödül alan Taylor Swift'in konuşmasının içine eden eşek sıpası Kanye West'i de bunun dışında tutuyorum (Herif söylemeye terbiyemin el vermediği türlü sıfatların en önde gideni ama "Amazing"i de hakikaten amazing değil mi allah aşkına(bknz. Hakkı Devrim vodafone reklamı))
İşte bu yabancısı olduğum dünyadan bir parçayla youtube'da ve facebook'ta herkesin paylaştığı bir dans videosu aracılığıyla yeni tanıştım. Adı "mad" sanırım 2009 başı çıkışlı bir parça. Solisti ise Ne-yo adlı afro-chino american bir arkadaş. 2 yıldır içinde bulunduğu bu dünyada R&B nin yeni kralı gözüyle bakılıyor kendine. Bu kadar yağlamadan sonra bir de bok atayım. Fotodaki karizma haline pek aldanmayın derim, zira kasket takmasının sebebi karşıdan gelen ışığın hassas gözleri üzerindeki etkisi değil, bildiğin Süleyman Demirel tarzı kel olmasından:) Ama bu "mad"in son yıllarda dinlediğim en bomba parçalardan biri olması gerçeğini değiştirmiyor. "mad"i dinleyin ve dinletin, sonra bir daha dinleyin ve dinletin, böylece mutluluk kısır döngüsünde dönüp durun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder