Bir ülkede yabancı bir devlet başkanı o ülkenin meclisinde "siz soykırım yaptınız" demeye getirecek ve sonrasında o ülkenin meclisinde yukarıda ki fotoğraf ortaya çıkacak. Bir de bunu eleştirince ergenekoncu damgası yiyeceksiniz. Komedi ve trajedinin mükemmel harmanı. Ülkelerin birbirleriyle olan ilişkileri hele ki bunlar sınır komşusuysa, geçmişteki olaylar nedeniyle sonsuza kadar dondurulamaz. Eğer iki ülkenin çıkarına bir durum söz konusuysa elbette masaya oturulmasından daha doğal bir şey olamaz.
Amerika'nın Ermenistan sınırının açılması ısranın sebebi belli. Son Gürcistan operasyonu sonrası iyice tehlikeye düşen enerji yollarını Ermenistan ve Türkiye üzerinden sağlama alma çabası. Elbette ABD kendi açısından haklı. Ama sonuçta eğer bu iki ülke masaya oturacaksa karşılıklı fedakarlıklar ve diğer hesapların yapılması şart. Türkiye ve Ermenistan tartıya oturtulduğunda kimin ağır bastığı çok açık. Buna rağmen siz hala Ağrı dağını sınırları içerisinde sayan ve Ermeni soykırımı iddiasında bulunan, yani açık açık sizden toprak talep eden bir ülkeyle masaya oturuyorsunuz. Adamlar en başından müzakerelerde bu taleplerinden asla vazgeçmeyeceklerini açıkladılar. Böyle bir saçmalık olabilir mi? Türkiye bu şartlar altında hangi kazanımı elde edecek ki böyle büyük bir fedakarlık içine girsin? Hele ki bundan dolayı Azerbaycan'la olan ilişkileri uzun yıllar olumsuz etkileyecek bir gerçek söz konusuyken?
Olayın diğer boyutu ise Amerika tarafı. Sınırın açılması eğer Amerika için bu kadar önemliyse neden Obama bunu Ermeni lobisine bir şekilde anlatamıyor? Taleplerinden vazgeçiremiyor? Çünkü o da biliyor bu hükümete istediğini yaptırmanın ne kadar kolay olduğunu. İki günlük bir ziyaret, bir iki aslansınız kaplansınız konuşması belki biraz IMF sıvazı.Yukarıda ki fotoğraf bunun yanıtı değil mi? Nedir bu teslimiyetin ve acizliğin nedeni?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder