16 Aralık 2008 Salı

Yurt dışındaki Ermeniler

Aydınlarımız ülkedeki aşırı fanatik akımlardan şikayetçi, haksız da değiller. Lümpenlerin ne milliyetçiliğinden, ne solculuğundan hayır gelmediğini görmek zor değil. Ermeni meselesinde de bir fanatiklik söz konusu olduğunu alttaki yazımda da belirttim, bunu da eleştirdim. Çünkü soykırımı reddetmek ayrı bir şey, Hrant Dink gibi bu ülkenin yetiştirdiği pırıl pırıl bir insan katledildiğinde buna tepki olarak "hepimiz ermeniyiz" demeyi eleştirmek ayrı bir şey. Ben "ermeni soykırımını" reddeden bir insan olarak, hayatında kimseyi incitmemiş bir insanın(ki Hrant Dink ayrı bir "case study"'dir ve boş bir zamanımda kendisini ayrı olarak ele alacağım)sadece savunduğu fikirler dolayısıyla katledilmesi karşısında "hepimiz ermeniyiz" sloganını destekleyen biriyim ve benim gibi bu ülkede bu fikri destekleyen büyük bir kitle olduğu inancına sahibim.
Peki ben ve benim gibi bu ülkede yaşayan bir çok kişi böyleyken yurtdışında yaşayan ermenilerde Türklere ne gözle bakıyor? Sadece yaşadığım bir olayı aktarmak istiyorum.
Sene 2000, Maryland'den New York'a giderken otobüste yanıma bir hintli oturuyor. İki hoş beşten sonra bana ermeni meselesini açıyor. Çocuğun bana sorduğu sorulardan, olaylarla ilgili baya bir bilgisi olduğunu gördüm. Bildiklerini nereden öğrendiğimi sorduğumda yakın bir arkadaşının bir ermeni olduğunu söyledi. Sonra bana, benim gibi bir Türkle tanıştığına çok şaşırdığını, zira arkadaşının bahsettiği Türklerin tam bir cani olduğunu anlattı(burada dikkat; amerikada türkler, avrupadaki gibi kötü üne sahip değildir). Hatta bir keresinde ermeni arkadaşının ailesiyle gittikleri bir restorantta, yemekleri getiren garsonun Türk olduğunu öğrendikten sonra hiçbirşeye dokunmadan mekanı terkettiklerini neden olarakta ermeni arkadaşının babasının(adam tıp doktoru, öyle cahil cüheyla takımından değil), "o pis türk yemeğimize kesin zehirli bir şeyler atmıştır" dediğini söyledi. Ona bunun tek bir kişi mi olduğunu yoksa tanıdığı diğer ermenilerin de aynı şekilde düşünüp düşünmediğini sordum. Bana cevabı şu oldu; okuduğum okuldaki(çocuk Gergetown'da okuyordu) ermenilerin hepsi sizler için bu şekilde düşünüyor.
Ben işte bu yüzden ülkenin bir kısım aydınına kızıyorum. Onlar da diasporanın bize bakışının farkında, özür dilemenin sorunları çözmeyeceğini, sadece ilerde bu özür olayını diasporanın T.C. ye karşı elinde koz olarak tutacağını biliyor ve yine de "lades" diyor.

Hiç yorum yok: