28 Aralık 2009 Pazartesi

Oh Shit!


"Cehenneme giden yol iyi niyet taşlarıyla döşelidir"

Şimdi "ne alaka!!!" dediğinizi duyar gibiyim(Of bu aralar pek bir edebi metinler havasındayım). Resimden de anlayacağınız üzere tüm dünyayı kasıp kavuran CSI(Crime Scene Investigation) bu entrynin konusu, daha doğrusu ortaya çıkışı ve yarattığı sonuçlar.
Bundan bir kaç sene önce Amerika'da otopsi merkezlerinin bağlı olduğu birlik, hükümetten yeteri kadar ödenek alamadıkları için bir fikir ortaya atıyor. Diyorlar ki; "Her birimizin önüne bir sürü cinayet vakası geliyor, gelin bir yapımcıyla anlaşıp, bu vakalardan gerçekten ilginç olanları bu yapımcıyla paylaşalım, o da senaryolaştırıp dizi haline getirsin. Bu sayede insanların ilgisini çekeriz ve hükümetten daha çok kaynak alabiliriz". Gerçekten de, birlik ünlü yapımcı-yönetmen Jerry Bruckheimer ile anlaşıp projeyi hhayata geçiriyor. Ve dizi gerçekten de beklenenin dahi üzerinde tutuyor. Bunun üzerine Bruckheimer; CSI Miami, New York, Navy, Las Vegas olarak farklı türleri ortaya çıkarıyor.(Bu arada belirtmeden geçemeyeceğim, favori CSI'm New York olanı. Kişisel kanaatim New York'un o kaotik ve gotik atmosferinde olayların insanı daha bir içine çektiği yönünde. Ayrıca Miami'de ki Horaşşşyo karakterinin italik duruşuna kılım)
Her neyse, bu seriler sonucunda Bruckheimer paraya para demeyecek hale gelirken, Otopsi birliği hükümetin kapısını çalıyor ve diyorlar ki, "bakın biz nasıl çabalar sarfederek cinayetleri aydınlatıyoruz, lütfen bize daha çok kaynak ayırın". Ama bunun karşılığında hükümet yetkilillerinden kendilerini şoke eden bir cevapla karşılaşıyorlar; "Her olayı çözüyorsunuz ya işte, bir işi daha düşük maliyetle gerçekleştirebiliyorsanız, niye size daha çok kaynak ayıralım".
Bu cevap karşısında "biz ne halt ettik" diyen birliğe bir başka darbe de hiç ummadıkları bir yerden geliyor. Dizi yayınlandıktan sonra yapılan istatistiklere göre cinayet sanıklarının beraat oranları artıyor. Çünkü bu dizileri izleyen ve oralardaki akla hayale gelmeyen teknolojilerle elde edilen kanıtları gören jüriler, polisin basit kanıt olarak sunduğu çoğu şeyi yeterli görmeyerek, daha fazla kanıt istiyorlar.
Yani sonuç olarak CSI'lar, hem otopsicilerin ocağına incir dikiyor, hem de polisin elini kolunu bağlıyor, geriye ise bizlere haftaiçi 45 dakikalık "eğlencelik"ler kalıyor.

Hiç yorum yok: